دیدن بدون چشم

در اواخر قرن هجدهم میلادی ، زمانی که نخستین سفیدپوستان به جزیره « ساموآ » رسیدند ، به مردان نابینایی برخورد کردند که می توانستند با نگه داشتن دست  روی یک شی ء آن را ببینند و جزئیات آن را شرح دهند .

بعد از جنگ جهانی اوّل « ژول رومن » صدها نابینا را در فرانسه آزمود و چندین نفر را پیدا کرد که قادر بودند تفاوت میان روشنایی و تاریکی را تشخیص دهند . او دریافت که این حساسیت به نور ، در نواحی روی بینی و نوک انگشتان متمرکز است . در ایتالیا یک عصب شناس به نام « چزاره لومبروسو »دختر نابینایی را پیدا کرد که می توانست با نوک بینی و نرمه گوش چپش ببیند . او زمانی که به ناگهان نور درخشانی به گوشش تابیده می شد ، خود را عقب می کشید.

در سال 1956 میلادی به یک پسر بچه نابینای اسکاتلندی یاد دادند که بین نورهای رنگی تفاوت قائل شود و اشیای درخشان را از فاصله ی حدود یک متر را تشخیص دهد . در سال 1960 ، یک گروه پزشکی در ایالت ویرجینیای آمریکا دختری را مورد آزمایش قرار دادند و نشان دادند که او می تواند حتی وقتی که چشمانش با چند لایه باند و نوار بسته می شد ، رنگ های مختلف را تمیز دهد و قسمت های کوتاهی از نوشته های درشت را بخواند . در سال 1962 ، فرهنگستان علوم شوروی به بررسی یک معلم اهل منطقه کوهستانی اورال به نام « رزا کوله شووا » پرداخت . رزا را پزشک او به مسکو فرستاده و معرفی کرده بود . این دختر نابینا نبود ، ولی به خانواده ای تعلق داشت که همه ی اعضای آن از نعمت بینایی محروم بودند و برای کمک به آنها ، خواندن حروف بریل و انجام کارهای مختلف را با دستان خود آموخته بود . در مسکو عصب شناسی به نام « شفر » مطالعات زیادی روی او انجام داد . 

شفر نشان داد که رزا می تواند با چشمان بسته و در حالی که دست هایش از یک پرده عبور کرده اند ، سه رنگ اصلی را از یکدیگر تشخیص دهد . پژوهشگران این احتمال را مدنظر قرار دادند که شاید تفاوت در جذب و دفع گرما توسط هر رنگ ، عاملی برای شناسایی آن از طریق لمس با نوک انگشتان بوده باشد . بنابراین برخی از این کارت های رنگی را سرد و برخی دیگر را گرم کردند ، ولی این اقدام هیچ تأثیری روی تشخیص رزا نداشت . شفر همچنین دریافت که رزا می تواند مطالب روزنامه و نت های موسیقی را با چشمان بسته بخواند . در اینجا هم برای حذف احتمال خواندن حروف از طریق برجستگی های نقش بسته روی کاغذ ، صفحات را زیر شیشه قرار دادند .

در آزمونی دیگر ، یک روان شناس روس به نام « نوومیسکی » تصاویر ی نورانی را روی کف دست رزا تاباند . او در این آزمون موفق شد شکل و رنگ تصاویر را تشخیص دهد و حتی این کار را در مورد تصاویری که روی اسیلوسکوپ(نوسان نما) تشکیل می شد نیز با موفقیت انجام دهد .

در یک آزمایش به دقت کنترل شده ، او توانست در شرایطی که چشم بند به چشم داشت و یک پرده با یک قطعه مقوای بسیار بزرگ دور گردنش کشیده شده بود ( تا مانع دیدن اطراف شود ) ، تنها به کمک آرنج ، خط ریز یک روزنامه را بخواند .

بعدها دانشمندان کشف کردند که در میان افراد عادی نیز از هر شش نفر ، یک نفر قادر است پس از حدود یک ساعت تعلیم ، تفاوت میان دو رنگ را از طریق لمس آنها تسخیص دهد .

راز حلقه های کشتزار چه بود؟!

حلقه های کشتزار یا دایره‌های روی مزارع شکل‌هایی هستند که با خم کردن محصولات کشاورزی مانند گندم، جو، ذرت به وجود می‌آیند.

منشاء اکثر آنها ناشناخته است و همین سبب پیدایش انواع تئوری های توطئه از جمله دخالت یوفوها در پیدایش آنها شده است.

برخی می گویند این تصاویر پیغام هایی از سوی موجودات فضایی هستند که توسط امواج از راه دور ایجاد می شوند. در صورتی که از فاصله بسیار زیاد کنترل امواج ارسال شده و تنظیم آن روی علفزارها امکان پذیر نیست. و چگونه ممکن است که رادارها و مراکز نظامی این علائم را دریافت نمیکنند؟!

عده‌ای هم می‌گویند سفینه‌های فضایی بالای مزارع آمده و به ایجاد این تصاویر می‌پردازند و بعد هم به طور پنهانی صحنه را ترک میکنند!

این طرز فکر کودکانه است، آیا یک سفینه مسافت بسیار طولانی را طی میکند تا به زمین بیاید و این تصاویر را رسم کند؟!

این تصاویر هیچ ربطی به فضایی ها ندارند.

حلقه های کشتزار چگونه ایجاد میشوند؟ ( رمزگشایی حلقه های کشتزار )

بسیاری از آنها علنا به عنوان اثری هنری ساخته دست بشر معرفی شده اند. مانند شکل هایی که داگ باور و دیو چورلی و جان لاندبرگ ساختند و در سال 1992 به خاطر این کارشان موفق به دریافت جایزه ایگ نوبل شدند.

اما در مورد سایر شکل هایی که به نظر می رسد منشا فرازمینی دارند؛ (چون ایجاد کننده آنها هنوز خودشان را معرفی نکرده اند!) این تصاویر در حقیقت به منظور سرگرم کردن یا فریب مردم درست می شوند.

در یک روش این عمل توسط امواج قدرتمند مایکروویو و از نزدیک ایجاد می‌شود.

امواج آب موجود در ساقه گیاه را تبخیر کرده و ساقه را می سوزانند، بدین ترتیب برخی ساقه‌ها کج شده و برخی ایستاده باقی می‌مانند.
در واقع این تصاویر نوعی حکاکی روی علفزارهای پر تراکم توسط برنامه‌های کامپیوتری و فرستنده های مایکروویو می‌باشند.

به همین خاطر حیواناتی که به محوطه حلقه‌های کشتزار وارد می شوند بیمار می‌گردند.

در واقع این تاثیر امواج پر قدرت مایکروویو است.

شکل‌های ساده‌تر حلقه های کشتزار نیز مستقیما با دست ایجاد میشوند.

چرا این شکل‌ها در دو دهه گذشته هندسی‌تر، هنری‌تر و پیچیده تر شده‌اند؟!

آیا این موضوع نشان نمیدهد که انسان‌ها آنها را ایجاد می کنند؟